ಜಗದ ಚೆಲುವನೆಲ್ಲ ಬಾಚಿ ಮೊಗದಿ
ತುಂಬಿ ತುಳುಕಿಸುವ ಸುರ ಸುಂದರಿ
ಬೆಳದಿಂಗಳ ಸೊಬಗನೆಲ್ಲ ಕಣ್ಣಲೆ
ದೋಚಿ ಸುರಿವ ಮದನ ಮೋಹಿನಿ

ಜೇಂಗೊಡವನೆ ಬೋರಲಾಗಿಸಿ ತುಟಿಯ
ತುಂಬ ಹನಿಗರೆವ ಮಧು ಕುಂಡಲಿ
ಸೊಗದ ನುಣುಪನೆಲ್ಲ ತರಿದು ಕೆನ್ನೆ
ತುಂಬ ಬಳಿದು ಸೆಳೆವ ದಿವ್ಯ ವಲ್ಲರಿ
ಸಂಪಿಗೆಯ ಕಂಪನೆಲ್ಲ ಬಿಡದೆ ಕುಡಿದು
ನಾಸಿಕದೆ ಮಡುಗಿ ನಿಂತ ರೂಪ ಕಿನ್ನರಿ
ಧವಳದೊಲವ ದಂತಕಿಳಿಸಿ ಜಗಕೆ
ನಗುವ ಹರಡಿ ನಿಂತ ಗುಪ್ತಗಾಮಿನಿ
ಕಾವಳದೆದೆಯಲು ಕೌಮುದಿಯ ತುಂಬಿ
ಮುದ್ದಿನಲಿ ಲಲ್ಲೆಗರೆವ ಜೊನ್ನ ಕಾಂತಿಯೇ
ನೋಡುತಿರುವೆ ನಿನ್ನ ಅಂದ ತುಂಬಿ
ಬಿಡು ಸುಧೆಯ ಹೊಂಡ ಪ್ರೀತಿ ಸೇತುವೇ
#ನೀ.ಶ್ರೀಶೈಲ ಹುಲ್ಲೂರು